Het is maar goed dat mensen met een uitkering voortdurend worden gecontroleerd door de uitkeringsinstanties die speciaal voor dat doel opgeleide mensen in dienst hebben.
Sociaal rechercheurs waken over het gemeenschapsgeld dat voornamelijk wordt opgebracht door hardwerkende Nederlandse belastingbetalers, die overigens blijkens een onderzoekje van het CBS voornamelijk voor de buis en op het internet hangen, veel slapen, huishoudelijk personeel hun huizen schoon laten maken en een magnetron bezitten om maar niet te hoeven koken.
Sociaal rechercheurs waken over het gemeenschapsgeld dat voornamelijk wordt opgebracht door hardwerkende Nederlandse belastingbetalers, die overigens blijkens een onderzoekje van het CBS voornamelijk voor de buis en op het internet hangen, veel slapen, huishoudelijk personeel hun huizen schoon laten maken en een magnetron bezitten om maar niet te hoeven koken.
In Rotterdam werd bij toeval een mummie in een woning ontdekt. Het stoffelijk overschot van een vrouw dat waarschijnlijk al tien jaar onopgemerkt was gebleven. Niet ontdekt door de buurt, de uitkeringsinstanties, de woningverhuurder, het energiebedrijf, de belastingdienst, de wijkagent, verwanten, door wie of wat dan ook. Mevrouw had in stilte geleefd en was in stilte dood gegaan. Bouwvakkers die haar woning binnen moesten en geen gehoor kregen sloegen alarm. Het moet een gruwelijke ontdekking zijn geweest. De vrouw die alles in stilte had gedaan en gelaten werd na haar dood groot nieuws. Omdat dit allemaal zomaar kon in Nederland. Het ene rare commentaar na het andere zag het licht. Binnen een uur stond vast dat het de schuld van het kabinetsbeleid was. Minister Schippers wist zeker dat dit soort dingen nu eenmaal gebeuren in een grote stad.
Mevrouw lag dood op haar bed en ondertussen ging haar leven gewoon door alsof er niets aan de hand was. Haar AOW werd elke maand netjes op haar rekening gestort, in mei ontving zij elk jaar haar vakantiegeld en dankzij volledig geautomatiseerde incasso's kon zij ongestoord dood zijn.
Mevrouw lag dood op haar bed en ondertussen ging haar leven gewoon door alsof er niets aan de hand was. Haar AOW werd elke maand netjes op haar rekening gestort, in mei ontving zij elk jaar haar vakantiegeld en dankzij volledig geautomatiseerde incasso's kon zij ongestoord dood zijn.
Zij was een natuurlijke dood gestorven, althans dat werd vrijwel direct gemeld. Zelf heeft de dode mevrouw gelukkig niets gemerkt van de commotie en waarschijnlijk heeft zij ook helemaal geen hinder ondervonden van haar situatie. Er was sprake van een zeer uitzonderlijk incident. Mensen die zeggen dat het u ook zou kunnen overkomen kletsen uit hun nek.
Dan komt er een dochter op de proppen die vertelt dat haar moeder leed aan een kampsyndroom. Dat dat nogal ernstig was en dat haar moeder nooit iets om haar gegeven had. De dochter had al 20 jaar geen contact meer met haar moeder. Ze was nog wel eens aan de deur geweest met een bosje bloemen voor Moederdag, maar moeder deed niet open. De dochter liet het daarbij, schikte zich in haar lot, het lot van een ongewenst kind van bijna 70.
Hierna bleef het even stil, maar dat duurde niet lang.
De Sociale Verzekeringsbank (SVB) liet, al dan niet gevraagd, weten, dat binnenkort een brief zal worden bezorgd op het adres van de dode mevrouw. De AOW was namelijk ten onrechte aan een dode uitbetaald en dat kan natuurlijk niet. De SVB vordert altijd teveel betaalde AOW terug als dat verband houdt met een sterfgeval. Zo zijn de regels nu eenmaal. Nu nog even de juiste sterfdatum bepalen en de incassomachine kan in gang gezet worden. Dat dit niet in stilte kan gebeuren, de stilte die de overledene kennelijk zo op prijs stelde, is een raadsel. Tenzij de SVB van deze actie een waarschuwende werking wil laten uitgaan: “Denk erom bejaarde, u kunt niet zomaar een tijdje dood in uw bed gaan liggen zonder ons te waarschuwen! Wij van de SVB zijn daar keihard in!”
“Ons” belang zou € 120.000,-- kunnen zijn. Misschien nog een boete daar bovenop, ook al had de dode mevrouw er geen enkel belang bij dit enorme bedrog te plegen. Vooralsnog lijkt het erop, dat de dochter er ook geen belang bij had en van stiekem samenwonen lijkt ook al geen sprake te zijn. De enige profiteurs zijn de huisbaas, de energieboer, de gemeente Rotterdam, de verzekeraar(s) en anderen die onbeperkt toegang hadden tot de bankrekening van de mevrouw die misschien wel 10 jaar onopgemerkt dood lag te zijn in een etagewoning in de wereldstad Rotterdam. Uniek en dat moet het vooral blijven. Hopelijk zal de SVB dat ook beseffen. Tenzij er iets heel anders aan de hand is geweest natuurlijk, maar dat is (nog) niet bekend.
*Gepubliceerd in Krapuul
Dan komt er een dochter op de proppen die vertelt dat haar moeder leed aan een kampsyndroom. Dat dat nogal ernstig was en dat haar moeder nooit iets om haar gegeven had. De dochter had al 20 jaar geen contact meer met haar moeder. Ze was nog wel eens aan de deur geweest met een bosje bloemen voor Moederdag, maar moeder deed niet open. De dochter liet het daarbij, schikte zich in haar lot, het lot van een ongewenst kind van bijna 70.
Hierna bleef het even stil, maar dat duurde niet lang.
De Sociale Verzekeringsbank (SVB) liet, al dan niet gevraagd, weten, dat binnenkort een brief zal worden bezorgd op het adres van de dode mevrouw. De AOW was namelijk ten onrechte aan een dode uitbetaald en dat kan natuurlijk niet. De SVB vordert altijd teveel betaalde AOW terug als dat verband houdt met een sterfgeval. Zo zijn de regels nu eenmaal. Nu nog even de juiste sterfdatum bepalen en de incassomachine kan in gang gezet worden. Dat dit niet in stilte kan gebeuren, de stilte die de overledene kennelijk zo op prijs stelde, is een raadsel. Tenzij de SVB van deze actie een waarschuwende werking wil laten uitgaan: “Denk erom bejaarde, u kunt niet zomaar een tijdje dood in uw bed gaan liggen zonder ons te waarschuwen! Wij van de SVB zijn daar keihard in!”
“Ons” belang zou € 120.000,-- kunnen zijn. Misschien nog een boete daar bovenop, ook al had de dode mevrouw er geen enkel belang bij dit enorme bedrog te plegen. Vooralsnog lijkt het erop, dat de dochter er ook geen belang bij had en van stiekem samenwonen lijkt ook al geen sprake te zijn. De enige profiteurs zijn de huisbaas, de energieboer, de gemeente Rotterdam, de verzekeraar(s) en anderen die onbeperkt toegang hadden tot de bankrekening van de mevrouw die misschien wel 10 jaar onopgemerkt dood lag te zijn in een etagewoning in de wereldstad Rotterdam. Uniek en dat moet het vooral blijven. Hopelijk zal de SVB dat ook beseffen. Tenzij er iets heel anders aan de hand is geweest natuurlijk, maar dat is (nog) niet bekend.
*Gepubliceerd in Krapuul
RSS Feed